De eerste maand zit er bijna op

Hallo allemaal,

Hier weer de wekelijkse update :) Ik heb inmiddels wat foto's op Facebook kunnen zetten, dus dan krijgen jullie een iets betere indruk van alles wat ik schrijf en meemaak (als u geen facebook heeft, moet u maar een facebook-gebruiker vragen om het even te laten zien!). Veel leesplezier en ik zal duimen voor een overwinning van Nederland vanavond!!

22 Juni 2014
Waar we zondag altijd wat ondernamen in Singapore, hebben we het hier weer echt tot rustdag gemaakt. We komen pas tegen het middaguur op gang en werken vervolgens wat aan documenten en video’s. Aangezien de bios hier maar 2 euro is besluiten we weer te gaan. Dit keer met z’n tweeën en met het lokale vervoer. We springen de ene na de andere jeepney in, maar raken niet verdwaald! Iedereen is heel behulpzaam en binnen een halfuur staan we op de gewenste locatie voor nog geen vierde van de prijs die we voor een taxi hadden moeten betalen. We eten een hapje en gaan naar Maleficent. Als je hem nog niet gezien hebt dan is het zeker een aanrader! We besluiten op tijd terug te gaan want morgen wordt een vermoeiende dag. Het voedingsprogramma gaat eindelijk beginnen en we worden om half 9 verwacht.

23 Juni 2014
Dat zondag voortaan onze rustdag is, is heel verstanding. Jeetje wat is het druk ineens. ’s Ochtends staan we tussen de moeders allerlei groenten te snijden. De uitdrukking: ‘Vele handen maken licht werk’ wordt hier helemaal waargemaakt. Ben je niet aan het snijden, dan zorg je dat er vuur is voor de pannen of je begint alvast aan de afwas. Nadat alles in de gigantische pannen is gedaan hebben we een uurtje vrije tijd. Vervolgens maken we alle lunchboxen schoon en schrijven we de namen van de ondervoede kinderen erop. We delen ze in op basisschool en middelbare school. De rijst is als eerste klaar en dus vormen we een soort levende machine. De één haalt de deksels eraf, de ander stopt de rijst er in, dan gaat de deksel er weer op en iemand anders pakt het vervolgens in. Ik haal de deksels er telkens af om ze er vervolgens weer op te doen en door te geven. Als eenmaal alle lunchboxen gevuld zijn met rijst, groente soep (niet die we in Nederland hebben!) en een stuk kip gaan ze de grote ikea tassen in. We nemen een tricycle naar de scholen. Samen met een college meisje die vandaag geen lessen heeft ga ik naar de highschool. Al gauw komen een aantal scholars hun boxen ophalen en ik mag ze overhandigen. Ondertussen wordt ik door jan en allemaal even goed bekeken, want een blonde op het schoolplein komt hier niet vaak voor. Als alle dozen verdeeld zijn op twee zieke leerlingen na, gaan we weer terug naar het centrum. Sommige van de kinderen van een school die wat dichterbij ligt eten tijdens de lunch op het centrum. We kletsen wat met ze en dan is het tijd voor hun om weer richting school te lopen. Als iedereen weg is schuiven alle ‘koks’ aan tafel inclusief Eyner en ik en lunchen we gezellig met z’n allen. Vervolgens hebben we twee uur de tijd om onze les voor te bereiden, want als de basisschool kinderen uit school komen, komen ze hierheen om hun huiswerk te doen en wat extra Engels en wiskunde te leren. Ik besluit ze overtreffende trappen te leren ‘goed-beter-best’ maar dan in het Engels. Eyner geeft les aan de kinderen uit groep 6 en ik aan groep 4 en 5. Het blijkt hartstikke leuk te zijn, ze hadden nog nooit van overtreffende trappen gehoord maar begrepen het gauw. Op een speelse manier oefenen we wat we geleerd hebben en vervolgens begin ik spontaan breuken uit te leggen als ik merk dat ze geen zin meer hebben in taal. Overal tekenen we taarten die we vervolgens verdelen en waar we mee rekenen. Na anderhalf uur les is het tijd voor spelletjes! Anna-Maria koek, koek is inmiddels erg populair en ik probeer ze vervolgens ‘levend memory’ uit te leggen. Tijdens een tikspel komt er een ineens een kind naar me toe: ‘Ate Lotte, mijn tand is eruit!’ Ik schrik me rot maar dan realiseer ik me ineens dat het om een melktand gaat. Ik feliciteer haar vrolijk en trots laat ze de tand zien. Ik neem haar bij de hand mee naar de keuken, geef d’r een vochtig zakdoekje voor het bloeden en vervolgens een glaasje water en toen kon ze er weer tegen aan! ’s Avonds heb ik wat van de interviews met ouders uitgetypt en toen voldaan naar bed gegaan.

24 Juni 2014
In de ochtend helpen we weer met het nutrition program. We snijden groenten, helpen met de afwas en vullen de lunchboxen. Vandaag heb ik mijn camera erbij gepakt, want ik ben gevraagd om een filmpje te maken over dit programma. Dus ik film het klaarmaken en het afleveren van de lunch. We gaan weer naar de middelbare school vlakbij. Dit keer duurt het iets langer tot dat iedereen zijn lunch opgehaald heeft maar dat geeft mij de tijd om uit allerlei perspectieven te filmen. Het feit dat ik een camera bij me hebt zorgt voor de nodige attentie maar zodra ik een foto van iemand wil maken duiken ze weg. Na het verdelen van de lunch gaan we terug naar het centrum en bereid ik mijn les voor. Vandaag zijn de kinderen vroeg uit, want op dinsdag hebben ze maar tot twaalf uur les, net als wij in Nederland op woensdag hebben. Weer mag ik de kinderen uit groep vier en vijf lesgeven. We herhalen de ‘goed-beter-best’ woorden en ik leer ze bezittelijke voornaamwoorden in het enkelvoud. Daarna maken we wat huiswerk met behulp van het woordenboek. De juf had ze 20 woorden gegeven die ze zelf in het woordenboek op moeten zoeken. Als ook dit eenmaal klaar is, is het tijd voor spelletjes! Ik begin een beetje moe te worden van de spelletjes die we telkens herhalen dus ik besluit de stoelendans en de stopdans met ze te doen. Als iedereen voor zonsondergang naar huis is, skype ik mijn moeder. Morgen moet ik lesgeven aan de ouders van de kinderen in het centrum en ik vond het een goed idee om ze eerste hulp te leren. En aangezien mijn moeder een ehbo lerares is, kon niemand me beter helpen dan zij met de lesvoorbereidingen. Als de les eenmaal klaar is, skype ik mijn vriendin uit Noorwegen die een maand in Tioman (Maleisië) vrijwilligerswerk gedaan heeft. Ze blijkt het super te hebben gehad en ik had ook niet anders verwacht! Grappig eigenlijk hoe zoveel mensen van UWC nu nog omringd zijn door UWC mensen ook al is het zomervakantie.

25 juni 2014
Vanmorgen hebben we geholpen met het nutrition program in het andere centrum. De moeders hier zijn veel spraakzamer en dat valt meteen op. Ook is de ruimte waarin gekookt wordt veel moderner en worden de pannen op gaspitten gezet in plaats van op brandhout. Als het tijd is om de lunchpakketjes naar school te brengen lopen we een stukje door de omgeving. Het is hier zo anders dan in Talisay! De omgeving is veel armer en veel viezer, waardoor je je meteen onveiliger voelt. Overal ligt afval en op elke hoek staat wel iemand aan lijm te snuiven om de honger te vergeten. De krotjes zijn veel kleiner dan in Talisay en veel mensen leven op straat. Na een stukje gelopen te hebben stappen we in een tricycle en rijden we naar de basisschool. De groenten zijn nog niet in de lunchboxen gedaan dus zodra we aankomen doen we dat gauw en dan komen de eerste kinderen al. Hier is het iets anders dan in Talisay. We geven de kinderen hun lunchbox en ze eten het ter plekke aan een lange tafel. De kinderen van de middelbare school komen ook naar deze basisschool om hier te lunchen, want in het verleden toen ze het op mochten halen werd de lunch vaak met heel het gezin gedeeld of zelfs verkocht. Als wij terug gaan naar het centrum lunchen we met alle werknemers en dan is het tijd voor de les! Voor dat ik naar boven ga naar de ruimte met alle ouders wordt er gemeenschappelijk gebeden. Na het gebed doet Margie (de manager) nog een woordje en dan is het de beurt aan mij. Er is een poster gemaakt: ‘First Aid’ en die achter mij wordt opgehangen. Ik doe eerst een quiz met ze en kom er achter dat veel van hen niet weten wat ze moeten doen wanneer iemand een bloedneus krijgt of wanneer iemand flauwvalt. Binnen 45 minuten neem ik ze door aardig wat onderwerpen en iedereen neemt regelmatig aantekeningen. Wanneer ik vertel dat het beste om brandwonden te koelen stromend water is, wordt er opgemerkt dat bijna niemand stromend water heeft en of ze er ook tandpasta op mogen smeren. Tandpasta mag nooit, maar wordt vaak gebruikt in de Filipijnen wanneer iemand zich verbrand, vanwege het tekort aan water. Ik leg uit dat ze beter in de rivier kunnen gaan zitten en dat vinden de meeste een goede oplossing. Na de les wordt er geklapt en worden er onderwerpen voorgesteld voor de volgende les. Iedereen lijkt erg tevreden over wat ze geleerd hebben en zelf vond ik het super om voor ruim 70 moeders en vaders te staan en les te geven in het midden van de sloppen. We stappen in een jeepney om een pakketje op te halen en eenmaal thuis gaan we naar bed.

26 juni 2014
Vandaag zijn we wat vroeger opgestaan om vanaf het begin bij het nutrition program in Calamba (het andere centrum) te helpen. Om 8 uur staan we voor de deur en dat is eerder dan alle werknemers. Gelukkig zijn de moeders al aanwezig en we gaan gelijk aan de slag. Haarnetjes op, schort om en koken maar! Om 10 uur gaan we met Ate Lydia naar de ‘Office of Immigrations’ om onze visums te verlengen. Al snel blijkt dat als ik mijn visa verleng ik tot 2 augustus in het land mag blijven, maar ik vlieg pas de 3e weer terug naar Singapore, dus dat betekend 2 maanden verlenging en is dus flink balen. Helaas duurt het erg lang voordat we onze visums krijgen en hebben we de rest van de dag niks meer kunnen ondernemen..

27 juni 2014
Vanmorgen zijn we weer naar Calamba gegaan maar dit keer met de camera om ook het nutrition program in dit centrum te filmen. Met mijn statief en grote camera ziet het er altijd heel indrukwekkend uit en de moeders worden meteen nerveus. Lachend en grappend film ik wat ze aan het doen zijn. Als ik eenmaal genoeg shots verzameld heb ga ik zelf meehelpen. In mijn uppie vul ik 60 lunchboxen met rijst en vis terwijl een andere moeder de boxen schoonmaakt en aan mij geeft. Ik heb een heel gezellig gesprek met de moeders over van alles en nog wat en wanneer de vis gefrituurd wordt en een vetdruppel opspat wordt er meteen gegrapt over de eerste hulp les op woensdag. We gaan mee naar school en lunchen dit keer met de moeders op school nadat alle kinderen gegeten hebben. Op de basisschool vinden de kinderen de camera juist leuk en gaat iedereen poseren in plaats van wegduiken. Zelfs de moeders vinden de camera maar al te interessant en ik leer een moeder hoe ze moet filmen en foto’s kan maken. Eenmaal terug in het centrum maak ik het filmpje over het programma en ik moet zeggen dat ik erg tevreden ben met het eindresultaat! Ik heb hem al doorgestuurd naar de vrouwen in Singapore die erom gevraagd hadden en ze waren gelukkig onder de indruk. Het filmpje maken duurde vrij lang dus als ik klaar ben gaan we terug naar het centrum in Talisay, want om 7 uur ga ik de ouders hier ehbo les geven. 7 uur wordt 8 uur natuurlijk, maar daar ben ik inmiddels aardig aan gewend. Het Engels van de ouders in dit centrum is slechter dan dat van de ouders in Calamba maar als ik de sessie begin met een lokale begroeting wordt er meteen gelachen en geklapt. Maar met behulp van een vertaalster, demonstraties en veel handgebaren is ook deze sessie een succes. De ouders hier stellen veel meer vragen en luisteren erg geboeid naar alle uitleg. Wederom eindig ik de sessie met wat ze nog graag willen leren. Ik krijg groot applaus en sommige schudden mijn hand. Wat een topdag!

28 juni 2014
Op zaterdag komen de basisschoolkinderen van 8 tot 10 uur naar het centrum, de middelbare school van 10 tot 12 en de college kinderen van 13.30-15.00 uur. Eyner en ik hebben afgesproken dat ik de basisschoolkinderen ga leiden en hij de middelbare school, college kinderen hebben hun eigen programma. Alle jaargroepen hebben eerst een uur les over het geloof maar vandaag wordt er een film gekeken. Dus of ik de kinderen van 10 tot 11 kan vermaken terwijl de middelbare school kinderen film kijken. Ik heb bedacht om een verjaardagskalender te maken en heb gister gekleurde a4’tjes gekocht. Iedereen mag een gekleurd papier kiezen en dat versieren met naam, verjaardag en alles wat hij/zij leuk vind. Samen met 70 kinderen sta ik te knutselen en iedereen doet hard zijn best. Als ik alle tekeningen verzameld heb gaat iedereen naar huis. Verder heb ik de rest van de dag vrij en ben ik heerlijk (hou je vast!) met mijn boek gaan zitten. Terwijl ik in Singapore amper een boek las, heb ik er hier al 3 uit. ’s Avonds hebben we ons vriendinnetje in Tsjechië geskyped voor haar verjaardag.

29 juni
Zondag is rustdag woehoe! Dit betekend dat we tot 12 uur in bed hebben gelegen. Toen hebben we ons snel klaargemaakt en zijn we samen met Desiree (het meisje dat op een beurs naar UWCSEA gaat) naar het Alaya winkelcentrum gegaan. Hier hebben we Amber en Gio ontmoet, twee mensen die ook naar UWCSEA zullen gaan aankomend schooljaar. Het was voor het eerst dat we met z’n allen iets ondernamen en het was vanzelfsprekend meteen gezellig. We zijn naar de film geweest en hebben hard gelachen. Vervolgens hebben we wat gegeten en ergens anders een toetje gehaald. We hebben veel gekletst en voornamelijk over Singapore gesproken, het was echt een super zondag en iedereen heeft het heel erg naar zijn zin gehad.

Veel liefs,
Lotte