Het laatste hoofdstuk van de 365 bladzijden

Pfoeeeh, eindelijk krijgen jullie weer een update. Sorry dat het zo vreselijk lang heeft moeten duren, maar heb echt een heel drukke periode achter de rug. Om te voorkomen dat ik jullie nu ineens een gigantische blog voor ga leggen heb ik besloten de blog in tweeën te splitsen. Dus deze blog gaat vooral over de December maand en de jaarwisseling en dan zal ik binnenkort een post plaatsen over de afgelopen weken.

Deze post gaat dus helemaal terug naar eind November waarin ik een heel bijzondere en geslaagde avond heb gepresenteerd. Na veel repetities samen met Fabio (Brazilië) en Ishaan (India) hebben wij met zijn drietjes op 30 November de hele avond aan elkaar gepraat. Het was een erg sjiek dinner met veel optredens en verschijdene inzamelingsacties waaronder een veiling. Er is een gigantisch bedrag opgehaald wat verdeeld is over 3 verschillende goede doelen. Het process vooraf was ook heel erg leuk. Een vriendinnetje uit Noorwegen had mijn make-up gedaan, een meisje uit Swaziland en een ander meisje uit Tsjechië hebben samen mijn haar gedaan, ik had de jurk van oma aan, ik droeg de armband van de andere oma en de rest van de sieraden waren van mijn house-parent Megan. Kortom, ik werd door iedereen helemaal opgetut maar het was het waard! Een avond om nooit meer te vergeten!

En toen stond December alweer voor de deur. Een maand vol pepernoten, kadootjes en schminken, want jaja we waren weer zwarte piet! Dat betekende dat ‘s ochtends om 5 uur het wekkertje ging en de zwarte t-shirts met gympen aan moesten om vervolgens 2 uur de schmink in te gaan. Eenmaal getransformeerd sprongen enkelen van ons op de boot (en daar was ik er eentje van!!). Even leek het te gaan regenen maar gelukkig heeft dat het uiteindelijk niet gedaan. Springend en zingend op het dak zijn we de haven ingevaren waar we heel veel kindjes hebben verwend met lekkere handen vol snoepgoed. Je zweet behoorlijk, dus af en toe was een bezoekje aan het toilet om bijgeschminkt te worden erg belangrijk. Na anderhalf uur vol hysterie en gelach zijn alle pieten weer de bus in gegaan op weg naar de Hollandse club. Daar hebben we de kinderen wederom ontmoet na een typisch Nederlandse lunch (Bitterballen!). We hebben een klein toneelstukje opgevoerd en hebben ons toen gemengd onder de kinderen, die het leuk vonden om tikkertje en renwedstrijdjes te spelen, dus die bitterballen waren er zo weer af haha! Dit is een korte samenvatting van een uitputtende maar geweldige dag. Het was erg leuk om met een groot Nederlands team het Sinterklaasfeest tot een succes te maken! Op 5 December hebben we ons wederom weer in de pakken gehesen om de Hollandse school te vereren met een bezoekje. Ook dit was echt een topdag met veel gelach, spelletjes en nieuwsgierige vragen. Aan het eind van het hele project zijn we verwend met bioscoopbonnen :)

Zelf hebben we het Sinterklaasfeest ook gevierd met surprises. De Nederlanders in 5 en 6 VWO (hier is dat grade 11 en 12) hadden lootjes getrokken. Dit jaar had ik Hans (mijn leraar) en kon ik me dus geweldig uitleven na vele grapjes en ervaringen uit Java. We kwamen er tijdens het plannen achter dat de avonden in de December maand behoorlijk vol zaten en dus hebben we een heerlijke brunch georganiseerd bij Annejet thuis.

Die maandag is Annejet naar het boardinghouse gekomen. Zoals ik in mijn vorige blog uitlegde, hebben pleun en ik een weekje bij Annejet gewoond en nu kwam ze dus een weekje bij ons. We hadden wel een hele goede week gekozen, want het was International Week voor Europa en Afrika. We hebben heel veel studenten de klompendans geleerd in combinatie met Jumpstyle en wisten uiteindelijk de finale te bemachtigen! Deze dansvoorstelling gaat altijd gepaard met een uitgebreid dinner, dus Annejet’s bezoek was perfect getimed. We hebben een erg gezellige week gehad met zijn drieetjes. Omdat ze veel nieuwe mensen had leren kennen deze week, besloten we een surprise party te organizeren bij haar thuis voor een goede vriend uit Tsjechië. Ook dit was natuurlijk te gek!

December was dus erg druk, maar vreselijk leuk. En het werd alleen maar leuker toen ik weer terug vloog naar het land van de kroketten. Ik weet niet hoe we het voor elkaar hebben gekregen, maar 4 mensen vertrokken richting Nederland voor Kerstmis en alle vier zaten we op een andere vlucht! Dus dat waren een lange 13 uur, maar eenmaal aangekomen op Düsseldorf kon ik mijn ouders weer in de armen vliegen. Hoe vreemd het ook klinkt, het voelt zo normaal om elkaar weer te zien! Iedere keer als ik terug kom lijkt het weer een tikje normaler, dat neemt natuurlijk niet weg dat het super was om ze weer te knuffelen!

Het programma voor de kerstvakantie was vreselijk druk, en alhoewel ik eigenlijk voor mijn examens moest studeren, heb ik er met heel erg van genoten. Één van de hoogtepunten was opa’s en oma’s 50-jarige huwelijk. Met het gezin hadden we een dag vol verrassingen georganiseerd. Met de kleinkinderen hebben we Opa en Oma ‘s morgens opgehaald in een Jaguar met bruidsboeket op de motorkap. Na een lunch en een bezoek van de burgemeester werden ze mee genomen op toer rond alle plaatsen die ooit heel belangrijk voor ze waren. Ondertussen konden wij de feestzaal in orde maken om ze wederom te verrassen wanneer de gasten er eerder zouden zijn dan zij. We hebben ze vervolgens verwelkomd op de feestlocatie met een lied gezongen door alle gasten. We hebben een heerlijk dinner gehad en een avond vol met acts en spellen. Kortom een hele bijzondere dag. En het feest bleef niet bij 1 dag. We hebben met heel de familie een paar dagen later het weekend in Hof van Saksen doorgebracht. We hadden een gigantisch huis voor ons twintigen! Het was leuk om met elkaar de dagen door te brengen, want voor Kerstmis zouden we niet bij elkaar zijn.

Kerstmis hebben we met de andere kant van de familie gevierd. Dit jaar was anders dan anderen, want een vriend van mij (Felipe) uit Chili vierde met ons mee. We trekken altijd lootjes en schrijven gedichten voor elkaar en hier werd Felipe volledig bij betrokken. Yolande had een fantastisch diner voorbereid en het was echt heel bijzonder om te zien hoe goed iedereen met Felipe omging. Er werd Engels gesproken en hij werd helemaal in het gezin opgenomen! Zo zie je hoe UWC niet alleen jou beinvloed, maar ook het hele gezin inclusief ouders, broers, zussen, grootouders, tantes, ooms, neven, nichten, etc. en dan voel je je stiekem best wel trots wanneer je ziet hoe iedereen zijn best doet voor een gast uit een land in de andere kant van de wereld. Dit zelfde gevoel had ik toen we met de families Weijers en Tetenburg een dagje karten en lasergamen organiseerden! Echt bedankt allemaal, ook namens Felipe!

En toen stond plots het nieuwe jaar al voor de deur. 2014, het jaar dat ons jaar zal worden, met examens, een start aan de universiteit maar vooral nog eventjes genieten van het leventje op UWC. En zo’n jaarwisseling kan men niet vieren zonder een groot feest. Dit feest was inclusief UWC’ers. Herman uit Namibië, Ward uit Nederland en Felipe uit Chili schoven aan bij de gourmet tafel, samen met Lisanne, Marlou, Pleun en Jolette op Skype. We knalden het nieuwe jaar in met champagne, druiven, Abba en vuurwerk. Een mengelmoes van tradities, maar ja dat hoort erbij wanneer je de wereld in huis haalt.

Het was een vakantie, een maand en eigenlijk een heel jaar vol fantastische herinneringen. Bedankt voor iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt en hou mijn blog in de gaten, want er komt snel nog een update!

Liefs,
Lot