selectiedag

Samen met mijn moeder zit ik in de auto op weg naar Utrecht, zenuwachtig was ik niet maar ik lees nog wel even alle papieren door, want ik heb me wel behoorlijk goed voorbereid voornamelijk voor het debat. Een debat over ontwikkelingshulp die je moet doen vanuit het perspectief van iemand anders. Ik moet Oxfam Novib vertegenwoordigen als Farah Karimi. Ook mijn motivatiebrief lees ik nog eens door.

Eenmaal aangekomen op de University college in Utrecht voel ik wel kriebels in mijn buik. Ik word heel enthousiast verwelkomd en heb er echt zin in! Je moet op de foto met een naambordje, op die manier weten ze welke naam bij welk kind hoort. Iedereen staat met een kopje thee of koffie, zowel ouders als de aangemelde leerlingen. Ik raak aan de praat met een meisje en een alumni, die op UWC Pearson had gezeten in Canada. Alle 3 waren we erg enthousiast over Canada. Eigenlijk gaat contact leggen heel snel, op een gegeven moment sta ik tussen een groep en het gesprek verloopt heel soepel. Dan begint Gerco Bosch met zijn introductie. Het komt er op neer dat UWC vooral draait om geven. Hoe voelt het op een kado te krijgen? Fijn toch? Hoe leuk is het dan om te geven!

Nu moeten alle alumni (= oud-leerlingen) op volgorde van naam gaan staan. Dit doen ze behoorlijk snel, en wij worden uitgedaagd dit sneller te doen. Na een beetje rondvragen staat Lotte best wel in het midden van de rij. Nog een uitdaging, ga op volgorde van lengte staan. Dit keer sta ik redelijk aan het einde van de rij met mijn 1.81
Iedereen noemt zijn naam en lengte en dan worden er een paar naar voren geroepen. Die paar vormen een groep en krijgen een groepsleider toegewezen. Vervolgens wordt mijn naam genoemd en zit ik in de groep van Christopher. Een jongen die op UWC Adriatic heeft gezeten. Er was gevraagd een voorwerp mee te nemen dat iets over jou zegt. Dus ik had een beeldje uit Oeganda bij me wat ik voor mijn ouders had gekocht. Het weergeeft groeps-/gezinsliefde en dat betekent behoorlijk veel voor me. In die groepjes heb ik mijn voorwerp beschreven, en aandachtig naar de andere geluisterd. Er zitten behoorlijk creatieve mensen in mijn groepje, en vele hadden een origineel voorwerp bij zich. Toen dit er op zat hebben we nog veel meer gedaan.

Onder andere het debat, groepsoprachten, dansen, lunchen, en een selectiegesprek. Tijdens de gesprekjes hebben we een toneelstuk gemaakt over het 50-jarige bestaan van UWC.

Na het slotwoord werd duidelijk dat we binnen een week bericht zouden krijgen. Deze dag was erg leuk, ik heb echt genoten en veel leuke mensen ontmoet.